duss
Ik ga gewoon verder in het Nederlands, het engels was op zich een goed idee, maar ik vind het gewoon veel te makkelijk om gewoon in Nederlands te schrijven. De hele dag door wordt er al Engels en Frans tegen mij gepraat, dus nu even weer Nederlands! Dit is voor sommigen van jullie eindelijk even makkelijk ademhalen(geert?;)) Misschien dat ik over een tijdje in het Frans begin, maar die paar mailtjes die ik in het Frans heb gestuurd stonden wel zo vol spelfouten...
In ieder geval, even update van een geruime tijd, hoewel er niet honderduit te praten valt heb ik het idee. Eigenlijk moet ik toegeven dat ik al niet meer weet wat ikd e vorige keer echt geschreven heb. Te lang geleden. Met mij gaat alles prima, ik werk, ik slaap, ik leef, en als het echt moet doe ik ook nog de was, kortom, ik ben goed opgevoed. Frans, Engels, Duits en Nederlands hussel ik moeiteloos door elkaar. En de magnetron pakketjes van het restaurant zijn in een handomdraai klaar. De cursus gaat prima, alleen is het wel L*ll*g dat mijn twee dierbare klasgenoten de komende week(of de komende twee weken) allebij vertrekken, de een terug naar Nederland(Kaatsheuvel......) de ander ook naar huis, Bogota, Colombie. Manfredo, de Oostenrijkse Colombiaan(eigenlijk heet hij bibo..het is iets van Manfred Hansch Bibo nogwat, ik weet het ook niet), komt gelukkig in januari weer terug. Hij is het namelijk met wie ik eigenlijk gewoon best veel omga. Weken geleden gaf ie een feest, uiterst tof, waarschijnlijk, aangezien ik niemand verstond(iedereen sprak ¡SPAANS!) Paar dagen later in het zelfde huis met drie mensen een ontzettend toffe avond gehad, in het Frans, dus het was nog ergens goed voor ook. Het was bij een vriendin van Manfredo's vriendin(nu heb ik direct verteld wie er waren) thuis, een TE mooi appartement met een TE mooi uitzicht over Parijs. Wel helemaal aan de andere kant though.
Wat wel jammer is, is dat ik meer en meer baal van dat ik 's avonds werk, maar aan de andere kant kan ik wel elke ochtend uitslapen. Mijn Chef begint me compleet de keel uit te hangen, beide chefs eigenlijk, maar tegen de eerste moet ik echt moeite doen om aardig en beleefd te blijven. Hij is een maniak, zoals de manager ook tegen de cursusleidster zij toen die ernaar vroeg, het hele hotel is het erover eens, maar hij werkt wel snel. Mijn doel is eigenlijk na December naar de receptie te gaan, mits dat mogelijk is, I hope so. Ik beschouw het al een goed teken dat als ik na kerst verder ga met de cursus, wat ik doe, ik zowieso in een hoger niveau terecht kom, terwijl er bij Manfredo, die hier nu zes maanden is, en achter de receptie zit, wordt getwijfeld. Al heeft hij het voordeel dat hij Spaans spreekt, dat lijkt een stuk meer op Frans dan Engels of Nederlands. Naast dat veel meer woorden overeenkomen lijkt Spaans grammaticaal ook nog wel wat op Frans, meer dan Engels en Nederlands.
Van de 18e tot de 28e ben ik thuis, in Nederland dus, dierbaar Groningen weer weerzien. En daar verheug ik me wel echt op, gewoon weer alles terug naar het oude. Groningen zelf mis ik, maar ook alle gemakken daar, en de mensen die ik daar ken.(ook al zitten die nu in Australie, Peru, Nieuw Zeeland, Engeland, Spanje, of....Delft(dat heb ik ook niet bedacht, maargoed, als je Delft leuk vindt, dan moet je er vooral heengaan, soortgenoten zoeken, hè Laura?))Deze mensen krijg ik voor het grootste deel niet terug die paar daagjes dat ik thuis ben. Maar toch zal ik wel genoeg types zien die ik erg graag wil zien, en enkelen waarschijnlijk die ik minder graag wil zien. Een hoogtepunt zal waarschijnlijk Geert's rekelse feest worden. De 23ste gaan de daken eraf om Geert's verjaardag te vieren!!!
Als afsluiting wil ik me verontschuldigen dat de update op zich liet wachten, en ik wil iedereen waar die ook zit even geluk wensen, Karen & Alice in Australie en NZ, Loic waar die ook in the middle of nowhere zit, Femke in Engeland, niet dat die dit leest waarschijnlijk. Imktje in het gastgezin, en alle mensen thuis natuurlijk!
ciao
posted by Ate @ 13:05
0 comments
